Jaguarundi wygląda jak mała puma, tyle że znacznie bardziej przyjazna i wcale nie wybredna w kwestii jedzenia.

Jednak pasja myśliwska tego kota jest tak silna, że to właśnie ona powstrzymała ludzi przed całkowitym udomowieniem tego zwierzęcia:

zamiast pilnować domostw przed małymi gryzoniami, jaguarundi same chętnie patroszą kurniki swoich właścicieli.

Gdybyś zobaczył takiego kota gdzieś w lesie wśród traw, mógłbyś pomyśleć, że to młoda puma albo przerośnięta kuna.

Jaguarundi jest wielkości zwykłego kota domowego, ale jest znacznie dłuższy i bardziej giętki. Koty te występują w kolorze brązowym i jaskrawoczerwonym, a wcześniej dzielono je na dwa odrębne gatunki (jaguarundi i eira), ale później odkryto, że kolor to po prostu kolor, a w jednym miocie mogą się urodzić zarówno szarobrązowe, jak i jaskrawoczerwone kocięta.

Co ciekawe, puma miniaturowa (puma jest najbliższym krewnym jaguarundi, pomimo ogromnej różnicy wielkości) nie jest wcale wybredna w kwestii jedzenia – zjada to, co łatwo zdobyć.
Jeśli w pobliżu przebiegnie jaszczurka, to świetnie, jeśli natkniesz się na świnkę morską – świetnie, a jeśli nikogo nie ma w pobliżu, to banany i winogrona wystarczą.

Czasami w Panamie jaguarundy współpracują z miejscowymi małpami i w przyjacielski sposób napadają na plantacje bananów i fig: małpy zrywają owoce z drzew, a koty zbierają wszystko, co spadło na ziemię.

Rozpoznanie jaguarundów po dźwiękach nie jest łatwe: zwierzęta te potrafią wydawać całą gamę zupełnie różnych dźwięków, od zwykłego miauczenia i mruczenia po ptasie gwizdy i ćwierkanie.

W przeciwieństwie do większości przedstawicieli rodziny kotowatych, jaguarundy są zwierzętami dziennymi, a zatem w naturze zawsze otacza je mnóstwo dźwięków. Stopniowo adaptowały się do wydawania dźwięków, aby być zrozumianymi przez krewnych i nie wyróżniać się na tle ogólnego gwaru lasu.

Obecnie jaguarundy żyją głównie w Ameryce Południowej i Środkowej, choć niewielka populacja występuje również w południowych Stanach Zjednoczonych. Czasami jaguarundy bywają traktowane jako zwierzęta domowe – koty te są łatwe do oswojenia i dobrze dogadują się z ludźmi. Chyba że właściciele obawiają się trzymania megaaktywnego kota, który będzie „polował” całymi dniami na wszystko, co nie na miejscu.

Jaguarundy nie są przydatne dla myśliwych, ale ich populacja w Stanach Zjednoczonych gwałtownie spada, ponieważ lasy, w których żyją, znikają.


A to młode =))